In de Vlindertempel is het luide geroep van de witwangtoerako (Menelikornis leucotis) te horen. Moeilijk is het niet om deze vogel te spotten want ze kunnen de verleiding van de bananen die klaar liggen voor de vlinders vaak niet weerstaan. De uilvlinders hebben er geen last van, maar komen soms wel voor een lege fruitschaal te staan.
Kenmerken
Leefwijze
Status
UiterlijkToerako’s hebben hele bijzondere veren, want ze slaan namelijk koperdeeltjes uit hun voeding op in hun veren. Deze deeltjes worden omgezet in twee soorten koperpigmenten; Turacin (het rode pigment) en Turacoverdin (het groene pigment). Deze pigmenten zorgen voor de bijzondere reflecterende kleuren die zo kenmerkend zijn bij toerako’s. De witwangtoerako (zijn naam zegt het al) onderscheidt zich door een witte vlek onder zijn ogen die iets doorloopt in zijn hals.
LeefomgevingWitwangtoerako’s komen alleen voor in Afrika. Ze zijn vooral te vinden op de savanne en beboste gebieden in Soedan, Zuid-Soedan, Ethiopië en Eritrea. Bij voorkeur bevinden ze zich altijd in de buurt van water zoals rivieren.
VoedingMet hun speciale snavels weten toerako’s heel subtiel de zachte delen van planten en vruchten op te eten. Ze staan bekend om hun voorliefde voor bananen en weten ook onopgemerkt een banaan leeg te lepelen zonder de schil te beschadigen. Tijdens de broedperiode hebben ze wat meer behoefte aan eiwitten en eten dan ook insecten en kleine hagedisjes.
VoortplantingWitwangtoerako’s bouwen een fragiel nest. In dit nest worden twee eieren gelegd in de vorm en grote van een golfbal. Deze eieren worden 21 á 23 dagen bebroed door beide ouders. Wanneer één ouder zit te broeden brengt de ander voedsel langs. De jongen zijn zwart van kleur na het uitkomen en hebben kleine klauwtjes aan het uiteinde van hun vleugels. Met deze klauwtjes kunnen ze voorzichtig klimmen. Wanneer de jongen 28 dagen oud zijn, kunnen ze al vliegen en na 18 weken zijn ze volledig zelfstandig en verlaten de jongen hun ouders.
GedragZe zien er mooi uit, maar vriendelijk zijn toerako’s niet. Deze vogels zijn erg territoriaal en verjagen alle indringende soortgenoten binnen hun territorium. Om duidelijk te maken waar hun territorium zich bevindt, maken ze luide roepgeluiden. Wanneer er toch een indringer wordt gesignaleerd, zal er een heftig gevecht plaatsvinden, waarbij de toerako’s elkaar met hun sterke poten trappen.
StatusDe witwangtoerako is niet bedreigd en komt veelvuldig voor. Wel kan de boskap een probleem vormen in de toekomst. Toerako’s worden bejaagd voor hun mooie veren en lekkere vlees. Bij de lokale bevolking dragen alleen personen met een hoge rang (zoals stamhoofden) de toerakoveren. Ook is de witwangtoerako de nationale vogel van Ivoorkust.
BijzonderhedenToerako’s hebben bijzondere poten, deze zijn pamprodactyl. Dit betekend dat de buitenste tenen zowel naar voren als naar achteren kunnen bewegen. Net als de meeste vogels hebben toerako’s vier tenen, alleen zijn de buitenste tenen iets bewegelijker.
