Impala

Introductie

Wie niet sterk is, moet alert én snel zijn! Dat geldt zeker voor de impala’s (Aepyceros melampus) op de savanne. Hun enige wapens in de strijd tegen de roofdieren zijn snelheid en behendigheid. Dat is ook wel nodig aangezien de leeuwentroep aan de overkant altijd op de loer ligt. Heb je wel eens naar de zwarte strepen op hun billen gekeken. Deze lijken een M te vormen. Hierdoor worden ze ook wel de McDonald's van de savanne genoemd. Dat is pas echt fastfood!

Uiterlijk

De impala is een antilope die je herkent aan zijn roestbruine vacht en de zwarte strepen langs zijn kop en dijen. Door de kleur van de vacht noemen ze deze dieren in Afrika ook wel rooibok. Opvallend zijn de grote S-vormige hoorns van het mannetje. Deze hoorns groeien hun hele leven door en kunnen wel 90 cm lang worden.

Leefomgeving

De impala komt voor in het noordoosten van Zuid-Afrika tot Angola en in Zaïre, Rwanda, Oeganda en Kenia. Hier leven ze op de savanne, graslanden en in bosgebieden. Impala’s leven vaak samen met bavianen, dit is wel een haat, liefde verhouding. De bavianen waarschuwen de impala’s wanneer er gevaar dreigt, maar daar tegenover pakken de bavianen soms jonge impala’s als prooi.

Voortplanting

Bij impala’s is een vrouwtje na 1,5 jaar geslachtsrijp. Wanneer zij gepaard heeft met een uitgekozen mannetje zal zij na 6,5 maand draagtijd één jong werpen. Dit jong kan binnen 10 minuten al staan en lopen om zo de roofdieren voor te zijn. Dit is een erg belangrijke stap in hun leven aangezien 50% van de jongen de eerste weken ten prooi valt. De jongen blijven 4 tot 7 maanden bij hun moeder om te zogen en voor bescherming. Om de jongen goed in de gaten te houden, worden ze naar een soort crèche gebracht. Hier spelen en rusten de jongen samen onder toeziend oog van en oudere impala.

Gedrag

Impala’s zijn echte kuddedieren. Deze kuddes bestaan uit tien tot honderd dieren. Binnen deze kudde zitten verschillende harems die bestaan uit een dominant mannetje met zijn vrouwtjes. Tijdens de bronstperiode vechten de mannetjes om de vrouwtjes. De mannetjes die de meeste vechtpartijen winnen krijgen de meeste vrouwtjes. Door deze gevechten geven alleen de sterke mannetjes met goede genen hun DNA door. Dit zorgt voor gezonde sterke impala’s.

Status

Impala’s zijn niet bedreigd, maar dat wil niet zeggen dat er geen gevaar dreigt. Het verlies aan habitat en de jacht voor hun vacht, vlees en hoorns, zou dit in de toekomst een probleem kunnen worden. Door klimaatverandering worden de groene vlaktes waar de impala’s grazen steeds droger en kan er straks een voedseltekort voor deze dieren ontstaan. Om een gezonde populatie te behouden in dierenparken is er een EEP (soortbehoudprogramma) waar WILDLANDS aan mee doet.

Bijzonderheden

Impala’s zijn echte atleten. Door hun behendigheid zijn het geen makkelijke prooien voor roofdieren. Zo kunnen impala’s wel 3 meter hoog en 110 meter ver springen. Ook hun snelheid is enorm, wanneer de impala’s vluchten kunnen ze een snelheid van wel 110 km/uur bereiken. Om elkaar niet kwijt te raken na het vluchten hebben impala’s speciale geurklieren achter hun hoeven. Hiermee zetten ze een geurspoor af, waardoor ze altijd de kudde terug kunnen vinden.