De dwergezels (Equus asinus asinus) kom je tegen in het Dogondorp in Serenga. Schrik niet, want ze kunnen enorm veel lawaai maken. Ooit bedoeld om contact te houden met soortgenoten in de uitgestrekte woestijn, tegenwoordig een ijzersterke manier om (jouw?) aandacht te trekken.
Kenmerken
Leefwijze
Status
UiterlijkDwergezels zijn kleine ezeltjes die niet hoger worden dan 90 cm. Er zijn in de loop der jaren verschillende kleuren ontstaan, maar opvallend voor de meeste ezels is de donkere rug- en schouderstreep.
LeefomgevingHet dwergezel-ras heeft zijn oorsprong in Italië. Hier werden deze dieren als lastdier gebruikt. De ezels zijn gewend om te leven in droge, warme omstandigheden. Ook kunnen dwergezels goed overleven in het bergachtige landschap.
VoedingEzels komen van nature uit schrale gebieden en dit zie je ook terugkomen in hun voeding. Dwergezels worden erg snel veel te dik. De voeding van dwergezels bestaat uit gras, hooi, takken en af en toe een handvol brokjes als beloning.
VoortplantingDwergezels kunnen na hun tweede levensjaar een jong krijgen. Na de dekking duurt het ongeveer 12 maanden tot er een veulen wordt geboren. Dit veulen kan vrijwel direct na de geboorte lopen.
GedragEzels zijn echte kuddedieren. Ze kunnen erg slecht alleen zijn en hebben veel behoefte aan soortgenoten. De kuddes bestaan meestal uit een aantal merries en een hengst, maar gecastreerde hengsten gaan ook goed samen. Ezels maken geluiden om te communiceren: zo laten ze via het kenmerkende balkgeluid horen of er iets aan de hand is.
StatusDwergezels behoren tot een ezelras dat is ontstaan uit de wilde Nubische ezel. Overal ter wereld worden deze bikkels gehouden. Ze zijn sterk, kunnen goed tegen warmte en vinden hun weg op de meest smalle bergpaadjes. Doordat de ezels tegenwoordig worden vervangen door machines en voertuigen zijn de dwergezels inmiddels een zeldzaam huisdierras geworden.
BijzonderhedenEzels zijn slimme, oplettende dieren. Als ze de situatie niet vertrouwen, rennen ze niet als een kip zonder kop weg, maar blijven ze doodstil staan. Dat is niet uit koppigheid, maar omdat ze in de gaten hebben dat er iets niet pluis is. Dit gedrag kan hun leven redden. Soms is het dus verstandig om koppig als een ezel te zijn.
